منطقه گرایی، ایران و آسیای مرکزی

Authors

ادموند هرتسیگ

محمدعلی قاسمی

abstract

به زعم نویسنده این مقاله، جمهوری اسلامی بعد از دوره ای از انکار و طرد سازمان های بین المللی، بر اساس تحولات جدید و درک نوین از منافع، دریافت که این سازمان ها، اولاً می توانند ابزاری برای حفاظت از حقوق و امنیت کشور باشند، ثانیاً به خروج ایران از انزوا کمک کنند و ثالثاً در مقابل خطرات تک قطبی شدن جهان از جمهوری اسلامی حمایت و حراست کنند. در این راستا ایران ضمن روی آوردن به سازمان های غیرغربی همچون عدم تعهد و سازمان کنفرانس اسلامی، دست به ابتکار و طرح ایجاد سازمان های جدید منطقه ای زد. اکو که پیش تر تأسیس شده بود، با پیوستن اعضایی از کشورهای استقلال یافته از شوروی سابق، تحرک بیشتری یافت. توفیق ایران در منطقه گرایی را باید نسبی و کم و بیش اندک به حساب آورد. دلایل توفیق اندک را می توان عدم اشتراک استراتژی های دولت های منطقه، نگرانی برخی کشورها از ایران به ویژه دولت های کوچک و حاشیه خلیج فارس، تمایل و حتی اشتیاق اعضای این سازمان ها به همکاری با آمریکا (در حالیکه جمهوری اسلامی ایران اساساً سازمان های مذکور را وسیله ای برای مقابله با آمریکا می داند) و مکمل نبودن اقتصادهای کشورهای منطقه دانست. اما توفیق این سازمان ها بیشتر در ایجاد مجمعی برای طرح مباحث و جلوگیری از تشنج در عرصه های دیگر بوده است. ضمن آنکه برخی پروژه های مهم اقتصادی و اتصال های شبکه متنوع این کشورها به یکدیگر، چشم انداز فعالیت های آتی و احتمالاً ارتقای وضعیت اروپا را امیدوار کننده تر می کند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

چین و افراط گرایی برگرفته از منطقه آسیای مرکزی

در این مقاله تلاش شده تا تصویری از افراط­ گرایی در ایالت سین­ کیانگ چین، ­زمینه­ ها و عواملِ تشدید کننده آن ارائه شود. علاوه بر این نحوه برخورد و تعامل دولت مرکزی چین با ساکنان این ایالت نیز مطمح ­نظر قرار خواهد گرفت. اختلافات دینی و نژادی ساکنان سین­ کیانگ یعنی اویغورها با ساکنان اصلی کشور چین یعنی قوم هان، در کنار تأثیر­­پذیری از گروه­ های تندرو و اسلام­ گرایان در منطقه آسیای مرکزی از جمله عوا...

full text

منطقه گرایی ایران و آسیای مرکزی در پرتو جهانی شدن: طرحی برای جامعه بین الملل منطقه ای؟

نسبت منطقه‌گرایی و جهانی شدن از مسائلی است که طی سال‌های اخیر مورد توجه متفکران قرار گرفته است. یکی از مناطقی که از پتانسیل همگرایی منطقه‌ای برخوردار است آسیای مرکزی است. فروپاشی ابرقدرت شرق و استقلال کشورهای آسیای مرکزی را می‌توان به عنوان عصری نوین در این منطقه تلقی کرد که آنها را در معرض فرایندهای جهانی شدن قرار داد. در این میان ایران با توجه به ارتباطات تاریخی و قرابت جغرافیایی و فرهنگی با ...

full text

تداوم سیستم اقتدار گرایی در آسیای مرکزی

فروپاشی نظام کمونیستی و متعاقب آن تجزیه اتحاد جماهیر شوروی موجب شد تا نظام بین الملل دوباره تعریف گردد.جامعه بین الملل جهانی این مسئله را به منزله خاتمه جنگ سرد و پیروزی قطعی دموکراسی مدرن و غلبه نظام بازار آزاد بر سیستم کمونیستی محسوب نمود.عده ای بر این باور شدند که جمهوری های تازه به استقلال رسیده فدراسیون اتحاد جماهیر شوروی گام محکمی بر جاده دموکراسی مدرن بردارند.حال آن که چنین تصوری در دهه ...

full text

جغرافیای اقتصادی منطقه آسیای مرکزی

سابقه در این بخش از قاره وسیع آسیای در طول تاریخ چند هزار ساله جامعه ­های ایلی بصورت پراکنده در سراسر منطقه در حرکت بودند. شیوه زندگی آنها چنان بود که پیوسته به دنبال آب و علوفه فرسنگ ها با استفاده از ایل راه هایی را طی طریق می ­نمودند. و نیز فرآورده ­های دامی خوراک و پوشاک و مسکن آنها را تأمین می­ کرد و تقریباً خودکفا بودند و گهگاه با فروش قسمتی از تولیدات کمبود مایحتاج خود را...

full text

منطقه‌گرایی، ایران و آسیای مرکزی

به زعم نویسنده این مقاله، جمهوری اسلامی بعد از دوره‌‌ای از انکار و طرد سازمان‌های بین‌المللی، بر اساس تحولات جدید و درک نوین از منافع، دریافت که این سازمان‌ها، اولاً می‌توانند ابزاری برای حفاظت از حقوق و امنیت کشور باشند، ثانیاً به خروج ایران از انزوا کمک کنند و ثالثاً در مقابل خطرات تک قطبی شدن جهان از جمهوری اسلامی حمایت و حراست کنند. در این راستا ایران ضمن روی آوردن به سازمان‌های غیرغربی همچون ...

full text

منطقه گرایی ایران و آسیای مرکزی در پرتو جهانی شدن: طرحی برای جامعه بین الملل منطقه ای؟

نسبت منطقه گرایی و جهانی شدن از مسائلی است که طی سال های اخیر مورد توجه متفکران قرار گرفته است. یکی از مناطقی که از پتانسیل همگرایی منطقه ای برخوردار است آسیای مرکزی است. فروپاشی ابرقدرت شرق و استقلال کشورهای آسیای مرکزی را می توان به عنوان عصری نوین در این منطقه تلقی کرد که آنها را در معرض فرایندهای جهانی شدن قرار داد. در این میان ایران با توجه به ارتباطات تاریخی و قرابت جغرافیایی و فرهنگی با ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
فصلنامه مطالعات راهبردی

Publisher: پژوهشکده مطالعات راهبردی

ISSN

volume 7

issue 25 2004

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023